In een tijd waarin duurzame energiebronnen zoals zonnepanelen en windturbines steeds belangrijker worden, blijft de opslag van deze groene energie een uitdaging.
De oplossing hiervoor zou wel eens gevonden kunnen worden in een alledaags ingrediënt: zout. Niet het zout wat je op je eitje doet, maar natriumcarbonaat.
Aan de Technische Universiteit Eindhoven werken onderzoekers onder leiding van Joey Aarts op dit moment aan project Cellcius: een revolutionaire zoutbatterij.
Deze batterij heeft het in zich om het opslaan van overtollige hernieuwbare energie radicaal te veranderen.
Het principe van de zoutbatterij is verrassend eenvoudig maar effectief. Zout in de vorm van natriumcarbonaat en water zijn de hoofdcomponenten. Wanneer deze twee elementen samenkomen, komt er een aanzienlijke hoeveelheid warmte vrij.
Dit is een natuurlijk proces waarbij zout water aantrekt en absorbeert, wat resulteert in warmteproductie. 🥵
Dit fenomeen, dat ook zichtbaar is wanneer keukenzout in vochtige omgevingen klont, wordt benut om een verliesvrije warmtebatterij te creëren die duurzaam, veilig en goedkoop is.
Natriumcarbonaat, ook bekend als soda of sodazout, is een chemische verbinding met de formule Na₂CO₃. Het is een wit, alkalisch, kristallijn poeder dat in water oplosbaar is en wordt gebruikt in verschillende industriële processen en huishoudelijke toepassingen.
Enkele van de meest voorkomende toepassingen zijn:
De basische eigenschappen van natriumcarbonaat maken het effectief voor het neutraliseren van zuren en het bevorderen van chemische reacties die een alkalische omgeving vereisen.
De zoutbatterij bestaat uit een systeem van vaten en buizen waarin zout 🧂 en water 💦 gescheiden worden gehouden tot energie ⚡ nodig is.
Door waterdamp gecontroleerd aan het zout toe te voegen, wordt warmte gegenereerd zonder dat het systeem zijn efficiëntie verliest.
Deze warmte kan direct worden gebruikt voor huishoudelijke verwarming of opgeslagen voor later gebruik.
Het grootste voordeel van dit systeem is dat het gebruik maakt van goedkope en overvloedig beschikbare materialen, waardoor het een haalbare optie is voor massa-implementatie.
De technologie kan potentieel fossiele brandstoffen vervangen, die nu nog grotendeels worden gebruikt voor het verwarmen van huizen en het genereren van energie.
Wetenschappers werken continu aan het verbeteren van de levensduur en efficiëntie van de zoutbatterij.
Door de fysieke eigenschappen van zout, zoals het vermogen om uit te zetten en te krimpen bij het absorberen van water, zijn er uitdagingen met betrekking tot de levensduur van de batterij.
Innovaties, zoals het gebruik van speciale coatings of flexibele materialen die het zout kunnen bevatten, worden onderzocht om deze problemen te overwinnen.
De zoutbatterij klinkt als een logisch gevolg van technologische innovatie en het vele onderzoek. Helemaal nu de drang naar oplossingen om het grote energievraagstuk op te lossen groter en groter wordt.
Zout is er in grote getale, water ook. Nu de innovatie nog.
De testopstellingen van de Technische Universiteit Eindhoven laten nu al succesvolle resultaten zien. Niet alleen met opstellingen voor in huis maar ook voor grotere appartementencomplexen.
Interessant en ik volg het op de voet.