Energie opslaan in water, batterijen (auto of thuis), zand, steen of zout. Het kan allemaal. De innovaties vliegen je iedere maand om de oren, heel mooi.
Zo is de Technische Universiteit in Eindhoven, onder leiding van Niels Deen, bezig met een project om ijzerpoeder te hergebruiken.
Maar wat is ijzerpoeder? En waarom is dat nodig om energie in op te slaan?
De Technische Universiteit (TU) Eindhoven is druk bezig met een mooi project: het vinden van de perfecte temperatuur om verbrand ijzerpoeder te hergebruiken.
Waarom is dit zo interessant?
Omdat ijzerpoeder een geweldige manier is om energie op te slaan. Het is compact, betaalbaar, veilig, milieuvriendelijk én het stoot geen CO2 uit. Dit maakt het een mooie innovatie om industrie en energiecentrales duurzamer te maken. Maar eerst even terug naar de basis.
IJzerpoeder is, zoals de naam al doet vermoeden, een poedervorm van ijzer. Het zijn fijne deeltjes van ijzer die tot een poeder zijn vermalen.
IJzerpoeder heeft verschillende toepassingen in de industrie, waaronder in de metallurgie en chemie. En de laatste tijd ook zeer nadrukkelijk als grondstof voor het opslaan van energie.
Wanneer ijzerpoeder wordt verbrand, reageert het met zuurstof om ijzeroxide te vormen, waarbij een aanzienlijke hoeveelheid warmte wordt vrijgegeven. Deze warmte kan worden gebruikt voor energieopwekking. Het mooie van dit proces is dat het restproduct, ijzeroxide, weer kan worden gereduceerd tot ijzerpoeder met behulp van waterstof, waardoor een duurzame cyclus ontstaat.
Dit maakt ijzerpoeder een interessante optie voor duurzame energieopslag en -opwekking, vooral omdat het een compacte, goedkope en milieuvriendelijke manier biedt om energie op te slaan zonder CO2-uitstoot.
Nu komt het uitdagende deel. Niels en zijn team bij TU Eindhoven zijn op zoek naar de beste manier om dat ijzeroxide weer terug te veranderen in ijzerpoeder. Ze werken samen met RIFT, een bedrijf dat is voortgekomen uit TU Eindhoven. Samen hebben ze een speciale oven gebouwd in Arnhem, de zogenaamde 'wervelbed-oven', waarin ze het ijzeroxide stoppen.
Deen legt uit: "We zijn bezig met het maken van computermodellen om de ideale omstandigheden te vinden voor dit proces. Te hoge temperaturen kunnen problemen veroorzaken, zoals het aan elkaar kleven van deeltjes.
Maar we hebben die hoge temperaturen wel nodig om zoveel mogelijk ijzeroxide om te zetten. Het is een balans die we moeten vinden." Ze kijken ook naar het beste ontwerp voor de oven: moet hij hoog en smal zijn, of juist kort en breed?
Dit project, genaamd CIRCL, heeft ook de aandacht getrokken van grote namen zoals Metalot, Shell en EIRES.
Het goede nieuws? De Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek en andere betrokken organisaties hebben samen 900.000 euro beschikbaar gesteld voor dit onderzoek.
Deen is enthousiast: "We hebben al een tijdje gewacht om hiermee aan de slag te gaan. Nu we de financiering hebben, kunnen we echt beginnen!"
Kortom, de toekomst van energieopslag ziet er rooskleurig uit, en ijzerpoeder speelt daar mogelijk een grote rol in. Het team van TU Eindhoven is hard aan het werk om deze belofte waar te maken. We gaan het zien!
Deze trotse en sportieve Groninger heeft verregaande interesse in duurzaamheid, energie en domotica. Hij is mede-eigenaar van B2Design en maakt shuffleboards met de drie broers van Tafelsmaak.